Fotoreviews maart 2o18
Henk van Beers.
Titel: Nietigheid
Je schrijft dat deze foto uit je archief is gemaakt zonder kennis van de gulden snede en de regel van de derden. Je hebt je compositie zo gekozen, dat de afmetingen van mensen hun nietigheid laat zien t.o.v. de overweldigende natuur. Dat is je zeker gelukt. Zonder de mensen ben je je veel minder bewust van de afmetingen van de bergen en ravijnen.
Een uitsnede op formaat 16 x 9 en het verplaatsen van de horizon naar een derde van boven zonder verlies van de schaduwen van de wolken op de rotsformaties maken deze foto nog meer een landschapsfoto. De compositie verbetert nog meer door een gedeelte van de voorgrondrots weg te laten vallen. Ook hier is dan de regel van derden toegepast.
Een minimale bewerking in Lightroom maken ook de kleuren sprankelender.
Marijke Dankers.
Ik keek een beetje verbaasd naar deze foto van Marijke zonder titel en zonder mensen. De foto is gemaakt in Lier een klein plaatsje ten zuiden van Antwerpen en laat rechts een gevel zien, waaraan nog wel wat op valt te knappen. De fiets tegen de gevel zou van een studente kunnen zijn. Het kan ook best van een student of van een huismoeder zijn. Bij vergroting van het beeld blijkt het echter een E-bike.
Je bent betoverd door de kleur van de gevel en de rust op straat. Het linkerdeel van de foto met de gevel en de boom maakt de opname wat saai. Door dit gedeelte weg te laten versterk je wel de detaillering in de gele gevel en de rode postbus, maar maakt de compositie niet beter. Dus geen andere uitsnede.
Technisch is de foto prima met een goede scherpte en kleurweergave. Je hebt de foto dan ook gemaakt met een van de beste compact-camera’s van Sony.
Op jouw vraag hoe de foto in zwart wit zou zijn. Ook mooi maar dan valt wel de betovering van de gekleurde gevel weg.
Henk Vissers
Titel: Babylon aan de Rhône
De foto is gemaakt op 25 augustus 2017 en genomen in Avignon (Fr) over de Rhône. Omdat Avignon bekent staat als de pausenstad heb je niet de pont maar Palais des Papes als richtpunt genomen. Op deze foto wil je graag het paleis van de paus als hoogtepunt laten zien, maar door alles wat er omheen gebeurt lukt dat niet echt.
Je kunt twee dingen doen:
Deze foto bewerken zodat er meer de nadruk kunt te liggen op het paleis. Daartoe kun je storende zaken aan de onderkant verwijderen door ze eraf te knippen. Dat lukt heel gemakkelijk met de auto’s onderin, door er alleen maar een ander formaat van te maken krijg je dat voor mekaar, i.p.v. 3:4 maak je er 9:16 van (foto 2).
Je blijft dan nog wel zitten met de storende lantaarn onderin. Daar kun je in een fotobewerkingsprogramma voor zorgen dat die verdwijnt (foto 3) Wil je al deze bewerkingen liever niet doen, ga dan tijdens de opnamen goed kijken of je deze storende elementen niet direct kunt laten verdwijnen. Dit lukt heel vaak goed door een ander standpunt in te nemen.
Dan de kleur van de foto. Hij is vrij flets, overbelicht zelfs. Als je dit niet kunt regelen tijdens de opname dan is ook hier nabewerking met een fotobewerkingsprogramma van nut.
Jet de Jong.
Een bijna abstracte foto met grillige donkere lijnen. Zwart/wit waardoor het contrast groot wordt. De compositie is opgebouwd uit twee diagonale lijnen, waarbij het zwaartepunt ligt in de lijn van linksonder naar rechtsboven. Net buiten het centrum licht de lichtvlek van de zon. Dit centrum trekt direct de aandacht, maar is overbelicht, uitgebeten. In het histogram zie je dan een scherpe hoge piek tegen de rechterkant aan. Dat betekent dat er informatie, rechts van het histogram niet meer door de camera “gepakt ” kan worden: clipping.
Tevens is er boven de lichtplek een vage lichtstreep te zien, mogelijk is dat “flare” een lichtreflectie die veroorzaakt wordt door het in de lens gereflecteerde licht. Dit is het gevolg van de hoek tov het de lichtbron. De lichtval maakt de structuur van de zandkorrels mooi zichtbaar. Dit itt de donkere partijen en de lichte vlek. Hierin is geen structuur, dus geen informatie meer te zien. Door de positie recht van boven heeft de sensor het licht van de zonreflectieplek als belichting genomen, waardoor de ” geulen” in het zand zwart zijn geworden. Met gevolg dat een groot deel van de foto – in het zwart en in het wit – geen informatie heeft.
De foto was anders geworden als je de belichting had gekozen op een grijs gebied in het beeld.
Van belang is het denken in zwart – grijs – wit. In low key fotografie is zwart de dominante tint, waardoor de vorm resteert (foto 2)
Anneke Pahlplatz
Een prachtige kleurrijke sfeervolle foto. Het eerste wat opvalt is de hoge bloem. Deze trekt direct je oog naar de berg op de horizonlijn. De foto is levendig door de bloemen op de voorgrond. Rust krijgt de foto door de horizontale lijnen in het beeld. Tevens door de omkadering binnen het beeld. Mooi is het verschil tussen de weerspiegeling links en de zandbank rechts met haar kleurverschillen en kleine rotspartijen. (Dat is bijna een foto op zich waard.) Mooi gezien – of toeval – is de wolkenpartij in het verlengde van het water. Het gevolg hiervan is dat er een diagonale lijn in het beeld ontstaat. Zonder dat het opvalt geeft dit de foto dynamiek. Het is een prachtige plek waar mensen wonen: vier huisjes, een weg en een bootje. Dat geeft de kijker de mogelijkheid zich in te leven: je zou er maar wonen.
De foto is genomen met een groothoek: 18 mm. Nikon cropfactor 1.5: full frame 27 mm. F 8 – ISO 200.
De bloemen op de voorgrond zijn niet echt scherp. De scherptelijn ligt bij de rotspunt aan het eind van het strandje. Wellicht een iets hoger diafragma F11 tot F16, waardoor de voorgrond iets scherper wordt.
Het enige storende in de foto is de pluizige paardenbloem rechtsonder. Het beeld wordt wat rustiger als deze verdwenen is. (Foto 2)
Pieter van de Ven
Een heerlijke winter-bergfoto. De rust, de frisheid straalt je tegemoet. En…er valt het nodige te beleven. Het is fris en – volgens mij – waait het boven rondom de toppen. Rechtsboven zijn lichte vegen te zien in de lucht. Veelal zijn dit geen beginnende wolken, maar is het opgewaaide stuifsneeuw van de bergtop/-helling. Bovenop de berg is een kruis. Bij het huis staat een weg/-pad markering. Van links, voor het huis, loopt een skispoor.
En…iemand is met zijn ski’s het dak van het huis opgeklauterd om er vervolgens vanaf te skiën en daarna met een draai het een tweede keer te doen, maar dit keer hoger op het dak. (Zie foto 2 bewerkt)
Compositie:
De lichtvlakken zijn mooi over het beeld verdeeld: van groot – kleiner – tot piepklein (op de bergtop). De beeldverdeling past in de z.g.. “gouden driehoek”. Belangrijk bij landschapsfotografie. Rechtsboven de stenige bergtop en daaronder links van het midden het huis.
ISO 50 en diafragma 1.7. Gevolg is een hoge sluitertijd: 1/6864 sec. Ondanks het open diafragma is het landschap scherp. De witte sneeuw is echt wit en mooi doortekend, zonder dat je gebruik gemaakt hebt van een belichtingsafwijking (0-stap).
Sneeuw fotograferen is niet eenvoudig. Het grote witte sneeuwvlak weerkaatst zoveel licht dat de lichtmeter van de camera zich snel sluit met gevolg dat de foto onderbelicht wordt. De sneeuw wordt grijs i.p.v. wit. Dit is op te lossen door de lens wat verder open te zetten. Dit doe je m.b.v. de belichtingscompensatie. Een algemene regel is dat je sneeuw fotografeert met een compensatie van +1 tot +2. In de foto van Pieter was dit niet nodig omdat er een prachtige blauwe
lucht was, die het wit van de sneeuw voor de lichtmeter voldoende compenseerde.
De belichtingscompensatie gebruik je bij bewolkt weer. Na het maken van een sneeuwfoto is het goed om de belichting te controleren m.b.v. het histogram. Bij overbelichting ontstaat een stijle piek aan de rechterkant: clipping.
Een tweede is het gebruik van de witbalans bij sneeuwfotografie. Als deze op automatisch staat wordt de sneeuw blauwig van kleur: de temperatuur van het licht is te koel. Dit compenseer je door de witbalans te zetten op daglicht of bewolkt: dan komt er meer rood in het beeld, dat compenseert het koele blauw. Als je in RAW fotografeert, dan kun je o.m. de witbalans achteraf wijzigen. Het pad komt mooi vanuit de hoek van het beeld. Het oog volgt dit langs het huis en vervolgt met een slinger door het “zadel” tot achter de berg.
Kortom, een prachtige verstilde foto, waarop genoeg te beleven valt.