Yvonne Ras: Vulkaankrater Stefanos.
Een van de zeven vulkaankraters op het eiland Nysiros ten zuiden van Kos. Afmeting van de krater 250-300 m en 30 m diep. De foto is genomen eind september 2013 om 10 uur s ‘ochtends in de automatische stand. Vraag van Yvonne: Ik vind de foto voor waar hij bedoeld is, nl een herinnering aan de indrukwekkende krater verder best okay, maar ik vind de foto een beetje saai. Hoe zou ik hem spannender kunnen maken?
De foto laat heel goed de omvang en de diepte van de krater zien. Dit komt niet door de compositie, maar doordat de mensen in de krater een maat geven aan deze omvang. We noemen dat in de landschapsfotografie “de menselijke maat”. De saaiheid in de foto wordt vooral bepaald door de kleuren, die vlak zijn door de invloed van de Uv-stralen in het zonlicht. Oplossing: Gebruik minstens een Uv-filter of nog liever een polarisatiefilter en fotografeer niet op de automatische stand, maar gebruik de landschapsinstelling op je camera.
Op een ander tijdstip fotograferen, wanneer dat mogelijk is, is ook een oplossing. Foto’s gemaakt vroeg in de ochtend of aan het eind van de middag geven veel meer kleur, vooral aan het gele van de zwavel en bovendien worden de schaduwen van de mensen langer, waardoor deze nog meer geaccentueerd worden.
Jeanne Cruijsen: Eindelijk gevonden!
De foto is gemaakt in april 2016, ’s middags in de Baai van Napels.
Bij het zien van de foto kun je je afvragen, wat je eindelijk gevonden hebt. Er lijkt weinig verband te zijn tussen de titel en wat er op de foto te zien is. Aan de compositie valt weinig te verbeteren. Mooi zijn de vage bergen op de achtergrond, die het geheel diepte geven. De foto toont weinig kleur, die je op zo’n locatie zou verwachten. Het lijkt nevelig of bewolkt. De scherpte is in orde. Het gebruik van een UV of nog liever polarisatiefilter zou meer kleur aan je foto gegeven hebben.
Nabewerking in een fotobewerkingsprogramma zou de foto meer kleur en contrast geven.
Peter Verheijen: Flamingo’s in conclaaf
Algemeen: dieren in de natuur is altijd een aantrekkelijk onderwerp. Het contrast (belangrijk in een foto!) tussen de witte vogels en het donkere rimpelige water is mooi.
De vogels bevinden zich in één lijn; dat geeft de compositie rust. Maar er staat te veel op de foto. Bovenin het beeld is land zichtbaar en daarboven stukjes lucht. Die informatie is niet nodig. (Fotograferen is communiceren!) De essentie die je wilt overbrengen zijn de vogels, dus je kunt wat wegsnijden.
De drie vogels rechts vormen een apart groepje, waarvan één deels in beeld. Het beeld wordt sterker als je die vogels wegsnijdt. Er is een geringe scherptediepte. Vogels 4 en 5 vanaf links zijn scherper dan de andere. Iets meer diafragmeren en de vogels worden allemaal scherp.
Henk Walk: 5 soorten op en rond het eerste ijs 2016-2017
Ook hier vogels en Henk heeft de foto’s niet in maar op het water gefotografeerd, op een dun laagje ijs. Het is al laat op een van de kortste dagen van het jaar, 17 december om 17.00 uur, dus veel licht is er niet.
Toch heeft hij een mooie scherptediepte kunnen krijgen met ISO 400, een tijd van 1/45 seconde en diafragma 9.5.
Wel enige onscherpte in het totale beeld, maar dat is onvermijdelijk met dit licht. Zeker als dat licht nog eerst door een lens van 250 mm moet gaan.
Ook bij deze foto is het afsnijden van de donkere bovenkant misschien wat rustiger voor het beeld. Hierbij blijven we rechtdoen aan de titel van vele soorten vogels op één foto!
Henk van Beers: Weerspiegeling
Henk vertelde ons dat hij eigenlijk niet wist wat hij van deze foto moest denken, vandaar dat hij graag onze mening wil weten. Er zijn goede kanten en mindere kanten aan de foto. Kleuren en contrasten zijn goed. De indeling van hoofdonderwerp en omlijsting zijn ook goed. Helaas wordt het geheel rommelig door het onscherpe riet dat voor het hoofdonderwerp zit. Henk moest ook handmatig scherpstellen, want een lens kan dat door deze twee door elkaar lopende onderwerpen (boom en riet) niet zelf.
Misschien de foto horizontaal draaien? Kies zelf maar.
